’Samen vooruit met gehandicapten’
Sinds de oprichting van Taxi van Meurs worden gehandicapten kinderen met een lichamelijke en/of meervoudige beperking vervoerd. Het toenmalige Franciscusoord in Valkenburg heet nu Adelante mytylschool en kinderrevalidatiecentrum. Dagelijks is het af en aan rijden van TVM busjes. Uit alle windhoeken van Zuid- en Midden- Limburg, van Vaals, Maastricht, Kerkrade tot Roermond worden 210 kinderen tussen 3 en 20 jaar elke schooldag vervoerd. Zo’n 30 chauffeurs zijn met bussen onderweg om deze kwetsbare doelgroep veilig van thuis naar school te brengen en visa versa. Chauffeurs hebben, net als medewerkers in de gehandicaptenzorg, een speciale band met ’hun kinderen’.
Simpelveld, 7 februari 2012.
Op deze winterse dag vindt op het TVM-kantoor een kennismaking plaats tussen Joop Dacier (Adelante mytylschool) en Bert van Meurs (Taxi Van Meurs). Ze hebben elkaar meer dan tien jaar regelmatig telefonisch gesproken, maar nog nooit live ontmoet. Joop, docent lichamelijke opvoeding, organiseert sportieve activiteiten voor gehandicapte kinderen van Adelante. Zo vonden bezoeken plaats aan de Open dagen van de Johan Cruijff Foundation in Amsterdam, Sport & Leisure Park in Landgraaf, GaiaZoo in Kerkrade. Komend voorjaar gaan 325 leerlingen van de mytyl-school en hun begeleiders in het kader van Euro Chess naar de Efteling.
Vijf touringcars en meerdere achtpersoons bussen vormen een TVM-slinger van Valkenburg naar Kaatsheuvel. ’Dat is één groot feest van geluk’ glimlacht Joop. ’Nooit eerder heb ik geluk zo intens kunnen beleven als in de gehandicaptenzorg. Niet als voetbalprof (Joop Dacier is voormalig doelman Roda JC) én ook niet als docent middelbaar (regulier) onderwijs. Vijfentwintig jaar geleden ben ik via het arbeidsbureau in Valkenburg met deze kwetsbare doelgroep in contact gekomen.
Het is mijn 2e liefde voor het leven geworden. Soms wordt dit een "roeping" genoemd’ vertelt Joop (58) met twinkelende ogen.’ ’Dat geldt ook voor onze chauffeurs’vult Bert (48) aan. ’Als chauffeur vorm je een brug tussen het thuisfront en de school. De chauffeur heeft een vaste route en heeft telkens dezelfde kinderen in de bus. Dat schept een band tussen de chauffeur en ’zijn/haar kinderen’, ze worden vriendjes van elkaar. Bij dit vervoerstype is het vertrouwd zijn met handicaps en kinderen een absolute pré. Ze zijn niet alleen vertrouwenspersoon maar moeten ook in staat zijn tijdens de rit, medische situaties juist te kunnen inschatten en de eerste handelingen te kunnen verrichten. Onze chauffeurs worden daarvoor opgeleid en volgen herhalingslessen.’
Tot slot, Joop Dacier: ’Het vervoer van gehandicapten is arbeidsintensief. Bij de organisatie van (sport) activiteiten is het vervoer veelal de hoogste kostenpost. Door de fijne medewerking en tegemoetkoming van Taxi van Meurs werden en worden wij in staat gesteld om (bewegings)initiatieven mogelijk te maken voor onze Adelante - kinderen. Dat is een mooi streven voor de toekomst, samen vooruit blijven gaan met en voor gehandicapten.’
